-
1 mącić
( wodę) to stir; (przen: spokój, radość) to disturb* * *ipf.1. (= mieszać) stir up.2. przen. (= niepokoić, zakłócać) disturb; mącić komuś spokój upset sb, worry sb; mącić komuś w głowie put ideas into sb's head.ipf.1. (= kotłować się) be stirred up; komuś mąci się w oczach sb's eyes are blearing; wzrok się komuś mąci sb's sight is failing.2. przen. (= gmatwać się) muddy; mąci mi się w głowie I feel giddy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mącić
-
2 mą|cić
impf Ⅰ vt 1. (poruszać) to ruffle [powierzchnię]; to churn (up), to cloud [ciecz]- mącić kijem wodę w kałuży to churn up a. muddy a puddle with a stick ⇒ zmącić2. (zakłócać) to disturb [spokój, ciszę]; to disrupt [harmonię]; to ruffle [dobry nastój, humor] ⇒ zmącić Ⅱ mącić się 1. (mętnieć) [ciecz] to become cloudy a. turbid ⇒ zmącić się 2. (stawać się chaotycznym) [myśli, wątki] to become confused ⇒ zmącić się■ mąci mu/jej się w głowie his/her mind a. brain reels- w głowie mu się mąci od tylu informacji his brain reels at the wealth of information- mąci mu/jej się w oczach his/her vision blurs- mącić komuś w głowie to confuse sb- mącić wodę pejor. to muddy the watersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mą|cić
См. также в других словарях:
mącić — ndk VIa, mącićcę, mącićcisz, mąć, mącićcił, mącićcony 1. «czynić mętnym, nieprzezroczystym, niewyraźnym; zanieczyszczać, burzyć, bełtać» Mącić wodę w rzece, lekarstwo w butelce. ◊ Mącić wodę «wprowadzać celowo zamieszanie, zamęt, licząc, że się… … Słownik języka polskiego
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… … Słownik języka polskiego
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
zatruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatruwaćam, zatruwaća, zatruwaćają, zatruwaćany {{/stl 8}}– zatruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zatruwaćtruję, zatruwaćtruje, zatruwaćtruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbieraćam, odbieraća, odbieraćają, odbieraćany {{/stl 8}}– odebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, odbiorę, odbierze, odbierz, odbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
